اسمان گونه به پرواز به پرواز بخیزید

بال و پر پرواز محیاست به پرواز بخیزید

ما اهل دل و طعمه ی احساس نبودیم

تا روی زمینیم به پرواز بخیزید

در سر که خیال نفس باد صبا بود

کز نغمه ی نغز تو به پرواز بخیزید

در دل چه خبر از تب عشق و غم هجر است

تا دل نشده کینه به پرواز بخیزید

چشم و دل و غم هر سه به یک سو...به یک شکل

گر سهم نبودید به پرواز بخیزید

                                                                                     شقایق پیرامون

                                                                                       دوم علوم انسانی